วิทยาศาสตร์การกีฬา (SPORTS SCIENCE) เป็นศาสตร์สาขาหนึ่งที่ได้รับความสนใจกันอย่างจิงจังเมื่อประมาณ 90 ปีมานี้เอง สาเหตุที่ทำให้คนสนในวิทยาศาสตร์การกีฬาก็เพราะได้มีการนำเอาหลักการทางวิทยาศาสตร์สาขาต่างๆ มาใช้ในการปรับปรุงและพัฒนาการกีฬา โดยเฉพาะการปรับปรุงท่าทางทักษะกีฬาและสมรรถภาพทางกาย อันจะช่วยเพิ่มพูนประสิทธิภาพด้านสมรรถนะทางการกีฬา เป็นผลให้สถิติกีฬาชนิดต่างๆ ดีขึ้น

              ในประเทศไทย วิทยาศาสตร์การกีฬาเริ่มเข้ามามีบทบาทและรู้จักแพร่หลายเมื่อประมาณ 30 ปีมานี้เอง โดยปี พ.ศ. 2509 ประเทศไทยได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาเอเซียนเกมส์ ครั้งที่ 5  ขึ้น ณ กรุงเทพฯ ศาสตราจารย์ นายแพทย์อวย เกจุสิงห์ นับเป็นบุคคลแรกที่นำเอาความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และการแพทย์มาช่วยพัฒนามาตราฐานการกีฬาของชาติเรา โดยท่านได้จัดตั้งศูนย์วิทยาศาสตร์การกีฬาขึ้นที่โรงพยาบาลศิริราช และในปี พ.ศ. 2511 ได้ย้ายไปอยู่ที่อาคารสนามศุภชลาศัย มีวัตถุประสงค์เบื้องต้นเพื่องส่งเสริมสุขภาพและสมรรถภาพของนักกีฬา และประชาชนทั่วไป และในปี พ.ศ. 2521 ได้ย้ายไปอยู่ที่อาคารศูนย์ฝึกในร่ม องค์การส่งเสริมกีฬาแห่งประเทศไทย (การกีฬาแห่งประเทศไทยในปัจจุบัน)

     ความหมายของคำว่า 'วิทยาศาสตร์การกีฬา' 

 หมายถึงการเอาหลักการทางวิทยาศาสตร์สาขาต่างๆ โดยเฉพาะทางด้านเวชศาสตร์การกีฬาและวิทยาศาสตร์การแพทย์ มาใช้ในการปรับปรุง ท่าทาง ทักษะ ทัศนคติ และวิธีการของการเล่นกีฬาหรือการออกกำลังการ ให้ได้ประสิทธิผลและมีประสิทธิภาพ ตลอกจนมีความปลอดภัยมากที่สุด 

             กายวิภาคศาสตร์ (Anatomy) 

      เป็นวิชาที่ศึกษาโครงสร้าง (Strubture) รูปร่างลักษณะ ตำแหน่งที่ตั้งส่วนต่างๆของร่างกาย เช่น ระบบกระดูก ระบบกล้ามเนื้อ ระบบประสาท ระบบหายใจ ระบบไหลเวียนของเลือด 

            สมรรถภาพทางกาย หมายถึง ความสามารถของร่างกายในการประกอบกิจกรรมต่างๆ รวมถึงการทำงานในชีวิตประจำวัน การออกกำลังกาย และการเล่นกีฬาได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยมีการทดสอบสมรรถภาพทางกายตามแบบทดสอบสมรรถภาพทางกายภาพ เช่น ยืนกระโดดไกล แรงบีบมือข้างที่ถนัด วิ่งกลับตัว ลุก-นั่ง 30 วินาที ความอ่อนตัว ความจุปอด ดันพื้น 30 วินาที วิ่งระยะไกล  เป็นต้น โดยมีข้อมูลทั่วไป เช่น ส่วนสูง นำหนัก 

                                                           

    

              วิทยาศาสตร์การกีฬา  

                 (Sports Science) 

               เป็นความรู้ที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงสมรรถภาพทางกายหรือการปรับปรุงการทำงานของระบบต่างๆ ของร่างกายให้มีประสิทธิภาพสูงสุด ดังนั้น องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องและควรจะต้องพิจารณาประกอบ คือ ความบ่อยครั้งของการฝึก ปริมาณ ของการออกกำลังการและชนิดของการออกกำลังกาย สภาวะทางโภชนการ การพักผ่อน ลักษณะตามธรรมชาติของแต่ละบุคคล อุปนิสัยรวมทั้งการประกอบอาชีพของบุคคลนั้นๆ

                
                วิทยาศาสตร์การกีฬามีความมุ่งหมายที่จะพัฒนาและส่งเสริมเพื่อสมรรถภาพ โดยใช้กิจกรรมทางด้านพลศึกษาเป็นสื่อ และมุ่งหวังที่จะให้ผู้ศึกษาเกิดในสิ่งต่อไปนี้

สมรรถภาพทางกายทั่วไป (General Physical fitness)                      

                      
                     คณะกรรมการนานชาติเพื่อจัดมาตราฐานการทดสอบความสมบูรณ์ทางด้านร่างกาย ได้จำแนกตความสมบูรณ์ทางกายออกเป็น 7 ประเภท

           -  ความเร็ว (Speed) คือ ความสามารถของร่างกายในการเคลื่อนที่จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง โดยใช้ระยะเวลาสั้นที่สุด

           - พลังกล้ามเนื้อ (Muscle Power) คือ ความสามารถของกล้ามเนื้อในการทำงานอย่างรวดเร็วในจังหวะของกล้ามเนื้อหดตัวหนึ่งครั้ง เช่น ยืนกระโดดไกล

           - ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ (Muscle Strength) คือ ความสามารถของกล้ามเนื้อที่หดตัวเพียงครั้งเดียวโดยไม่จำกัดเวลา เช่น การยกน้ำหนัก เป็นต้น

           - ความอดทนของกล้ามเนื้อ (Muscle endurance,Anaerobic Capacity) คือ ความสามารถของกล้ามเนื้อที่ได้ประกอบกิจกรรมซ้ำซากได้เป็นระยะเวลานานอย่างมีประสิทธิภาพ

           - ความคล่องตัว (Agility) คือ ความสามารถของร่างกายที่จะบังคับควบคุมในการเปลี่ยนแปลงทิศทางการเคลื่อนที่ได้ด้วยความรวดเร็วและแน่น

           - ความอ่อนตัว (Flexibility) คือ ความสามารถขอข้อต่อต่างๆ ในการที่จะเคลื่อนไหวได้อย่างกว้างขวาง

           - ความอดทนทั่วไป (General endurance) คือ ความสามารถในการทำงานของระบบต่าง ในร่างกายที่ทำงานได้นานและมีประสิทธิภาพ